در این دوره ابتدا به طور اجمالی تحولات معماری ایران از قرن هفتم میلادی تا قرن هفدهم مورد بررسی قرار میگیرد و در ادامه به مکتب معماری و شهرسازی اصفهان که در دوران حکومت صفویه آغاز شد و در قرن هفدهم و هجدهم میلادی به اوج خود رسید پرداخته میشود. مکتب اصفهان در معماری و شهرسازی این دوره برآیندی از تجربیات تمام دورههای پیش از خود بوده و به اوج شکوفایی و خلاقیت رسید. در این دوره تلاش میشود به جنبههای مختلف اندیشهورزی در معماری و شهرسازی این دوره پرداخته شود و این اندیشهورزی در بناها و محوطههای تاریخی مورد بررسی قرار گیرد.