فرهنگ موسیقایی سرزمین پهناور ایران از تنوع چشم‌گیری برخوردار است و در دو دسته اصلی موسیقی رسمی یا دستگاهی و موسیقی نواحی (مناطق) یا فولکوریک جای می‌گیرد.

موسیقی دستگاهی مانند زبان فارسی، بازتابی از فرهنگ صوتی ملت ایران است و زبان مشترک و رسمی برای همۀ ایرانیان به شمار می‌رود. موسیقی نواحی نیز روایتی از تاریخ و فرهنگ بومی هریک از اقوام کهن ایرانی است و بخش صوتی و شنیداری فرهنگ عامه را در بر می‌گیرد.

مجموعۀ آموزشی ملل بر آن است تا در یک برنامۀ آموزشی منسجم و متنوع، راه شناخت این میراث موسیقی کهن را هموار کند و پاسخی به اشتیاق علاقه‌مندان موسیقی ایران در سراسر جهان باشد. شناخت موسیقی ایران در قالب دوره‌های گوناگونی انجام خواهد شد که مهم‌ترین آن‌ها عبارت است از:

  1. تاریخ موسیقی ایران
  2. سازشناسی موسیقی دستگاهی ایران
  3. موسیقی مناطق ایران (ویژگی‌های موسیقایی و سازشناسی)
  4. فرم‌شناسی موسیقی ایرانی
  5. آشنایی با نظام دستگاهی و مبانی علمی ردیف موسیقی ایرانی
  6. تراز و تصنیف در موسیقی تصنیف در موسیقی ایرانی (از دوران قاجار تا امروز)

 

در مجموعهٔ آموزشی ملل، مخاطبان در سه حوزه می‌توانند با موسیقی ایرانی آشنا شوند:

  • شناخت موسیقی ایرانی
  • آموزش سازها و آواز ایرانی
  • آموزش ساخت سازهای ایرانی

سرزمین پهناور ایران، محل زندگی اقوام گوناگونی بوده و هست که هریک از آن‌ها دارای فرهنگ غنی موسیقایی ویژه‌ای هستند و مجموعه آنها میراث رنگارنگ موسیقی فولکلوریک ایران را تشکیل می‌دهند. این بخش از فرهنگ صوتی ایران زمین با نام‌هایی مانند موسیقی نواحی، محلی، بومی، مناطق و فولکلوریک یا موسیقی

Coming Soon

موسیقی ایران از کهن ترین گنجینه های شنیداری جهان است که مستندات تاریخی بر غنا و تأثیر آن بر نغمات سرزمین های دیگر گواهی داده اند. با این حال فراز و فرودهای تاریخی این سرزمین و محدودیت ها و مشکلات سده های اخیر، ابهام هایی را در شناخت ارتباط نغمات

Coming Soon

موسیقی رسمی ایران که در مجموعه­‌های مدون به نام ردیف دستگاهی جای گرفته، نغمات را بیش از همه بر مبنای فواصل و جایگاه نت­‌ها در آن‌ها دسته‌­بندی می­‌کند تا نوازندگان، آوازخوانان و آهنگسازان بر پایۀ این نغمات تثبیت شده و مشخص به بداهه­‌خوانی و بداهه‌­نوازی یا آهنگسازی بپردازند.

Coming Soon

روایت اصیل از موسیقی دستگاهی ایران با سازهایی انجام می‌شود که در میان همه ایرانیان رواج دارند و محدود به فرهنگ صوتی یک ناحیه از ایران نمی‌شوند. این سازها از امکانات صوتی لازم برای اجرای ظرائف ردیف موسیقی ایرانی برخوردارند و هرچند برخی از آن‌ها در کشورهای همجوار هم با

Coming Soon

محتوای هنری مانند روح و جانی است که باید در کالبدی مناسب جای گیرد و تاریخ هنر در سرزمینها و دورانهای گوناگون، از این قالبهای متنوع در هنرهای مختلف حکایت می کند. در هنر موسیقی هر سرزمینی، نغمه ها بر اساس ساختارهای تعیین شده ساخته می شوند که «فرم» نام

Coming Soon

استادان ابوالحسن صبا (چپ)، علی تجویدی (راست)

دمیدن روح ایرانی در ساز غربی

نخستین باری که پیانو در دوران فتحعلی‌شاه قاجار به ایران آمد، آن را در گوشه‌ای در دربار گذاشتند و حتماً آن اوایل نمی‌دانستند با این ساز پیشرفتهٔ غربی چه کنند. تا آنکه به روایت ساسان سپنتا در کتاب «چشم‌انداز موسیقی ایران» ناصرالدین‌شاه در سفر اول به اروپا در ماه صفر 1390 ه.ق چند پیانوی بزرگ برای دربار آورد و چون در تهران کسی به نواختن آن‌ها آشنا نبود، محمدصادق‌خان سرورالملک با مهارتی که در نواختن سنتور داشت شروع به نواختن پیانو کرد و آن را برای نواختن قطعات ایرانی، کوک کرد.

بیشتر بخوانید ...
اثری از پرویز تناولی

نقش اجتماعی موسیقی ایرانی

تاریخ موسیقی ایران سرشار از فراز و نشیب‌­های گوناگون و انواع کشمکش­‌هاست. تا پیش از سال­‌های پایانی قاجار و پیدایی دوران مشروطه، این هنر وابستگی تام به دربار و نهادهای قدرت داشت و براساس خواست حکومت ارائه می‌شد. در کوچه و بازار نیز عامیانه‌­ترین و گاه انواع نازل این هنر در میان طبقات پایین‌تر جامعه رایج بود و نوازندگان دوره‌­گرد، کولی‌­ها و مطرب‌­ها در انواع جشن­‌های عمومی و خانوادگی حضور پیدا می­‌کردند.

بیشتر بخوانید ...
0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop
      Apply Coupon