زندگی یک داستان است.
گاهی یک واژه است: سلام. خداحافظ.
گاهی یک جمله. گاهی یک صفحه و گاه یک کتاب.
هر اتفاق و پدیده‌ای داستانی دارد.
داستان آفرینش، داستان موسیقی، داستان رقص، داستان رود، داستان کوه، داستان آسمان، داستان باد‌، خورشید‌، ماه و…
این داستان‌ها گاه ریشه‌های عمیق در اسطوره‌ها دارند و گاه در باورهای عامیانه.
به این ریشه‌ها اشاره خواهد شد و منظور از بیانش‌، نمایاندن این نکته است که انسان‌، از گذشته تا کنون‌، همیشه پر از پرسش بوده‌ است و همیشه در تکاپوی یافتن جواب ابهاماتش.
در پایان هر ترم‌، چند یا چندین پرسش برای مخاطبمان پیش می‌آید که در حقیقت‌، هدف غایی از برگزاری جلسات‌، همین است.
در حین جلسات‌، روح مشترک بین فرهنگ‌ها را تفسیر می‌کنیم.
به چند بعدی بودن (‌منشوری بودن‌) فرهنگ و به رنگارنگی نگاه و شیوهٔ نگریستن و زیستن انسان‌ها اشاره می‌شود.
ادبیات کهن و معاصر ایران‌، با پل‌های اندیشه و فرهنگ‌، به هم متصل‌اند و این اتصال بسیار قوی‌ست.

شاهنامهٔ فردوسی‌، کتاب صریح و روشنی است. در آن از ابهام و کنایه و عِلوی سرایی و تجردگرایی- که بعدها در سروده های عرفانی دیده می شود‌- خبری نیست.
انسان خاکی با انسان خاکی روبروست و این انسان به همهٔ مواهب زمین دلبستگی دارد. جهان پس از مرگ را می‌شناسد

چون شعر و نثر معاصر پا‌به‌پای تحولات اجتماعی پیش می‌آمد و گاه زمینه ساز دگرگونی‌های تازه می‌شد‌، بررسی آن بسیار رنگارنگ‌، جذاب و در عین حال پیچیده‌است.
ما در این دوره که چند ترم طول می‌کشد‌، بر‌آنیم تا شعر امروز ایران را به‌دور از تعصبات و نفی یا تأیید‌، خدمت

زندگی در کوچه‌باغ‌های داستان

هر اتفاقی‌، یک داستان است. هر نگاه و سلام و لبخند و خدا‌حافظی‌، داستانی با خود دارد.
دانه‌ای که در زمین می‌کاری‌، قدم زدن زیر باران‌، ستاره شمردن شب‌ها در آسمان‌، مرور خاطرات کودکی تا الان و….
کافی‌ست بدانی تو‌، بله‌، خودِ تو‌، در بسیاری از

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop
      Apply Coupon