«پیمون» در معماری ایران، روشی برای سهولت در کار و جهت دادن به تمامی اندازهها در نیارش بوده و به معنای اندازه و مقیاس است. استاد «پیرنیا» آن را مطرح کرد و بسط داد. «بهرام فریور صدری» سالها در جستجوی این مفهوم در معماری ایران بود و در حال حاضر بر نظریه رشد پیمون کار میکند. او معتقد است پیمون مفهومی است که در معماری ایران در حال رشد است و از کوچکترین اندازههای قابل تعریف است. مقرنس مثال بسیار خوبی است که از رشد و بسط کوچکترین واحد اندازهگیری آغاز و در هر مرحله مفهوم جدیدی را خلق میکند. در واقع از مجموع یک پیمون جدید مفهوم جدیدی نیز آغاز میشود. این در تمامی ماهیت فضا و کالبد معماری ایران قابل تعریف است و آن را میتوان در نظریه رشد پیمون توضیح داد. این ماهیت از همان کوچکترین واحد یک مقرنس آغاز و تا یک بازارچه و شهر امتداد مییابد.
درباره بهرام فریور صدری (مدرس وبینار)
بهرام فریور صدری متولد ۱۳۱۶ در شهرضا، معمار و شهرساز ایرانی است. او فوقلیسانس معماری را در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۲ (آتلیه هوشنگ سیحون) کسب کرده و در ادامه نیز دورههای شهرسازی را در لهستان و ژاپن گذراند. از مهمترین سوابق مدیریتی بهرام فریورصدری میتوان به ریاست امور طرحریزی و شهرسازی وزارت کشور و معاونت طرح و برنامهریزی دفتر کل فنی وزارت کشور بین سالهای ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۲ و عضویت در هیئت مدیره و مدیرعاملی شرکت مهندسین مشاور شارستان از ۱۳۵۴ تاکنون، اشاره کرد. بهرام فریور صدری تحقیقات و تألیفات متعددی نیز در زمینه شهرسازی و معماری ارائه کردهاست که باید به مطالعه تیپولوژی بادگیرها و معماری کویری در ایران، بررسی مسائل مربوط به بازارهای ایران، مروری بر جریان برنامهریزی شهری در تهران، و تألیف کتاب تحولات طرحریزی شهری ایران در دوران معاصر اشاره کرد.
تحقیقات و تالیفات: مقالات مربوط به معماری ایران ـ مجله بانك ساختمان/مقالات مربوط به معماری ـ مجله پیگ جوانان/طرح تحقیقاتی معماری روستایی ایران/ ترجمه و تالیف مقالاتی راجع به نظریه آستانهها و كاربرد آن در طرح ریزی توسعه شهری/ترجمه و تالیف مقالاتی راجع به برنامهریزی ملی در لهستان/ ترجمه كتاب طرح ریزی در سیوسیتی (آمریكا)/طرح تحقیقاتی برنامه ریزی منطقهای در ژاپن و…