محتوای هنری مانند روح و جانی است که باید در کالبدی مناسب جای گیرد و تاریخ هنر در سرزمینها و دورانهای گوناگون، از این قالبهای متنوع در هنرهای مختلف حکایت می کند. در هنر موسیقی هر سرزمینی، نغمه ها بر اساس ساختارهای تعیین شده ساخته می شوند که «فرم» نام دارند.
هر فرم موسیقی، ویژگیهای موسیقایی مشخصی دارد که آهنگسازان بر پایۀ آنها به آفرینش هنری میپردازند و فرمها را به تناسب ایدههای هنری خود بر میگزینند. رواج و ارتقای هر فرم موسیقی به شرایط اجتماعی و فرهنگی زمان یا مکان و میزان محبوبیت آنها در میان مردم بستگی دارد. از این روست که فرمهای خاصی در تاریخ موسیقی جهان، در برخی دورانها محبوبیت و رواج بیشتری داشتهاند و بر اهمیت و غنای هنری آنها افزوده شده که اهمیت فرم سمفونی در دوران موسیقی کلاسیک اروپا از آن دسته به شمار میرود.
پیشدرآمد در گوشۀ راک دستگاه ماهور ساختهٔ درویشخان | اجرای گروه مرکز حفظ و اشاعۀ موسیقی سنتی ایران دهه ۵۰
موسیقی دستگاهی ایران نیز در شیوۀ اجرای سنتی آن، دارای فرمهای شناختهشدهای است که آهنگسازان شاخص ایرانی، آثار فراوانی در قالب آنها ساختهاند. آشنایی با فرمهای موسیقی دستگاهی ایران در این دوره انجام خواهد شد و در هر مبحث، نکات زیر بررسی خواهد شد:
الف) پیشینه و نامگذاری و ویژگیهای موسیقایی و اجرایی ب) جایگاه هر فرم در برنامهٔ موسیقی ایرانی پ) مهمترین آهنگسازان و اجرای آثار شاخص
جلسات این دوره در 11:30 ساعت تنظیم شده است و به ترتیب عبارتاند از: